Karin

Carl Larsson (1853-1919) Karin reading (1904)

Karin is de tweede vrouw van Carl Larsson, een Zweedse schilder. Zijn eerste vrouw, Vilhelmina Holmgren, stierf in het kraambed bij de geboorte van hun tweede kind. Ook de twee kinderen uit dit eerste huwelijk stierven jong.

Carl Larsson en Karin Larsson-Bergöö

Karin Larsson, geboren Bergöö was kunstenares. Zij schilderde, weefde, ontwierp meubels en hield zich bezig met binnenhuisarchitectuur. Ze leerde Carl kennen in de kunstenaarskolonie in het Franse Grez-surLoing, net buiten Parijs.
Uit die tijd een schilderij van Carl Larsson van een beeldenpark en één van de bouw van de Eiffeltoren die zojuist was begonnen.

Van Karin heb ik één aquarel kunnen vinden.

Karin Larsson-Bergöö, Boerin op het land

Veel meer bekend zijn haar weef- en borduurproducten, zoals tafellakens, gordijnen, kussens, die ook terugkomen op de schilderijen van haar man. Hier een aantal voorbeelden uit hun huis in Sundborn





Karin achter haar weefgetouw

Tenslotte nog een voorbeeld van haar meubelontwerpen.

Een schommelstoel ontworpen door Karin Larsson-Bergöö

Het ontwerp is, in iets gewijzigde vorm nog steeds te verkrijgen bij IKEA

Karin met één van haar kinderen

Carl en Karin

Hoewel haar man Carl veel meer bekendheid heeft verworven is er voor het leven van Karin toch ook nog steeds belangstelling. In 2009 verscheen over haar een biografie, Karin Larssons värld, geschreven door Lena Rydin.



Samen kregen Karin en Carl, links een zelfportret, acht kinderen: Suzanne, Ulf, Pontus, Lisbeth, Brita, Matts, Kersti en Esbjörn. Door de kinderen kwam het kunstenaarschap van Karin op een laag pitje te staan. Wel bleef zij bezig met weven en de inrichting van hun eigen woonhuis. In Frankrijk had Larsson weinig succes, dus keerde het echtpaar terug naar Zweden. Larsson werd directeur van de kunstopleiding in Göteborg. Later verhuisde het gezin naar Lilla Hyttnäs (kleine hut) in Sundborn. Het huis was een geschenk van de de vader van Karin.

Lilla Hyttnäs geschilderd door Carl

Lilla Hyttnäs zoals het er nu uit

interieur Lilla Hyttnäs

Larsson (links) heeft veel aquarellen geschilderd, maar maakte ook muurschilderingen.
Voor het Nationalmuseum in Stockholm maakte hij het monumentale schilderij Midvinterblot, dat teruggaat tot de Noorse mythologie waarbij de koning geofferd werd om een einde aan de hongersnood te maken. Het ontwerp viel eerst niet in de smaak. Het museum wilde het niet eens gratis hebben, zodat het uiteindelijk verkocht is aan een Japanner. Veel later is het weer teruggekocht en bevindt zich nu in het museum te Stockholm, waarvoor het bedoeld was.

Midvinterblot

Midvinterblot in het Nationalmuseum Stockholm

De stijl van Carl Larsson is naturalistisch en doet mij soms denken aan de illustraties van Rie Cramer en Anton Pieck.
Carl werkte in zijn begintijd ook als illustrator van boeken om de kost te verdienen.
Op veel van zijn schilderijen figureerden zijn vrouw en kinderen. Ze zijn licht en vrolijk van kleur, in tegenstelling tot zijn gemoedstoestand. Carl had regelmatig last van depressies, die begonnen na de dood van zijn eerste vrouw en kinderen.
De eerste woorden van zijn autobiografie Jag (Ik), die twaalf jaar na zijn overlijden verscheen luidden alsvolgt: “In het jaar 1853 kwam ik als doodgeboren kindje ter wereld. Toen wat later op de dag – het was 28 mei – het lijkje door een wat onvoorzichtige behandeling aan het huilen werd gebracht, kreeg men er iets meer belangstelling voor, en in de loop der jaren is die nog toegenomen.”
Geen vrolijke Frans, zo te horen. Misschien juist door zijn sombere inslag, genoot hij extra van zijn tweede vrouw en schare kinderen. Dat lees ik in ieder geval af uit onderstaand schilderij.

Zelfportret met dochter Brita

Carl Larsson was een veelschilder. Lezende figuren, meestal zijn vrouw en kinderen, kwamen op nogal wat aquarellen en schilderijen voor.

Karin met de oudste dochter Suzanne

De jongste zoon Esbjörn met een oudere zus

Esbjörn, lezen tijdens de bof

Esbjörn

Esbjörn wat jaren later

Lisbeth











Hier nog wat werken van Larsson waarbij niet wordt gelezen maar wel mensen met een boek of krant zijn afgebeeld.


Suzanne, de oudste dochter van Carl en Karin